Ankara’da yaşayan Ukraynalı kadınlar, Rusya’nın ülkelerine yönelik saldırılarını Çankaya’daki Ukrayna Derneği’nde takip ediyor. Her gün dernekte toplanan kadınlar, Rusya’nın devam eden askeri harekatına ilişkin gelişmeleri seyredip, bir yandan yardım kampanyaları yürütüyor. Kadınlar ayrıca Ukrayna’daki yakınları ile telefon ve sosyal medya yolu ile iletişim kurup, moral sağlamaya çalışıyor. 5 yıldır Türkiye’de yaşayan psikolog Tetyana Akçar, sinyal sorunu nedeniyle görüntülü arayamadığı yakınının gönderdiği videoyu, dernekteki arkadaşları ile seyredince duygulu anlar yaşadı. Harkiv’de bir sığınıkta kalan annenin çektiği videoda, montlarıyla ısınmaya çalışan çocuklardan birisinin resim çizdiği, diğerinin de toprakla oynadığı görüldü.
‘DAHA FAZLA DAYANAMIYORUM’
Çocuklarının durumunu gözyaşları içinde anlatan Ukraynalı anne, “Bakın çocuklarımız nerede ve nasıl oyun oynuyor? Şu anda sığınaktayız. Harkiv’e ateş ediyorlar, vuruyorlar. Evde kalmak korkunç, sığınakta kalmak korkunç, pis ve soğuk. Bir şey yapın lütfen. Benim küçük çocuğum 1,5 yaşında ve hasta oldu. 3 gecedir buradayız. Bu kirli döşekte ve kirli bataniyenin altında yatıyoruz. Yatarken çok üşüyoruz; çünkü burada her yer beton. Çok soğuk. Böyle yemek yiyoruz, bir şey içiyoruz. Ve 3 gündür bu durumda yaşıyoruz. Ve her gün ölümü ya da ne yapacağımızı bekliyoruz. Bilmiyorum. Daha fazla dayanamıyorum” dedi. Annenin bu ifadeleri, Tetyana Akçar ile dernekteki tüm arkadaşlarını gözyaşlarına boğdu.
Gönderilen başka bir videoda ise bodrum katta küçük kız çocuğu ile saklanan anne yer aldı. Çocuğu mum ışığında oyuncağı ile oynayan annenin “Buradaki bodrum katta saklanıyoruz. Burada kızım Zlata ile bekliyoruz. Çok korkunç bir durum” dediği duyuldu.
‘HER SABAH ‘YAŞIYOR MUSUNUZ?’ DİYE SORUYORUM’
Ailesi ve arkadaşları Harkiv’de olan Tetyana Akçar, 2014 yılında Donbas’ta askerlere, çocuklara psikolojik destek verdiğini, şu an Ukrayna’da yaşananlar nedeniyle çok korktuğunu söyledi. Ailesinin yaşadıklarını gözyaşlarıyla anlatan Akçar, “Şu an korkuyu yaşıyorlar, sığınakta kalıyorlar, bazılarının gidecekleri yer olmadığı için evde bekliyorlar. Ablam ile konuştum, ‘Bugün hızlı uçakların sesini duydum, hayatımdaki en korkunç sesti’ dedi. Ablam sığınakta kalıyor, çocuklar var. Askerler sadece 1 ekmek getirmiş. Ablam, ‘Ekmeği verin, kokusunu çok özledim, koklayayım’ dedi. Ekmeği sadece kokladı ve çocuklara pay ettiler. Her sabah onlara yazıyorum, ‘Nasılsınız, yaşıyor musunuz?’ diye. Cevap alamayınca çok ağlıyorum. Evli olmasaydım gidecektim, silah alacaktım, savaşacaktım, yardım edecektim. Orası benim memleketim, ülkemi çok seviyorum” dedi. Bu arada dernekteki Ukraynalı kadınlar, ülkelerindeki yakınlarına moral vermek için, Ukrayna’da çok sevilen ‘Ah, çayırda kırmızı kar topu eğildi’ isimli şarkıyı söyleyip, mesaj gönderdi.
